Na een vrij weekend en een messcherpe training op donderdag was het nog puntloze Well onze tegenstander van deze zaterdag. De boodschap vanuit de kleedkamer was op te passen voor onderschatting en geconcentreerd en behouden te beginnen.
Well kwam goed uit de startblokken want er was meteen druk op onze helft. Zonder echt gevaarlijk te worden dicteerden zij de eerste 10 min door feller te zijn en makkelijk te combineren.
Ondanks de druk kwamen wij beter in ons spel en na een kwartier was er een inworp ver op de vijandelijke helft die door Erik ingespeeld werd op El Capitano die op zijn beurt beheersd de 1-0 binnenschoot. Een kleine 10 min later wedermaal een aanval over links en een inzet van Erik, naarstig op zoek naar doelpunt nr 100, die moeizaam tot corner verwerkt werd door de keeper.
De corner werd genomen door TGV en Gijben met een harde en rake knik zorgde voor de 2-0.
Een prima voorsprong tegen een tegenstander die, als dit het juiste elftal is, verbazend weinig punten behaald heeft tot nu toe.
De 2de helft, met Vink als nieuwe aanvalspartner voorin, begon zoals de 1ste geëindigd was. Het gevaar en de kansen kwamen van onze kant dus het was wachten op een volgend doelpunt.
Witje met een harde strakke voorzet en Erik die in een reflex zijn 100ste doelpunt in de verre hoek kopte. 3-0 De wedstrijd was hiermee wel zo’n beetje gespeeld want op de nummer 11 van Well na maakte de andere 10 te weinig klaar om onze defensie in gevaar te brengen. Witje, bejubeld en bekritiseerd, haalde zijn gram met de 4-0 en vele kansen later was het Richard die onderweg naar zijn geliefde 2de paal Gijben bediende, die met 5-0 de wedstrijd afsloot.
In mijn ogen waren er meerdere kanshebbers voor Man of the Match maar ere wie ere toekomt, als je er 100 maakt mag dat beloond worden: Erik v Driel