Het valt dit seizoen voor deze groep jongens nog niet vaak de goede kant op. In de 1e klasse was dit vaak omdat we simpelweg als team niet altijd goed genoeg waren, maar door de opgedaan ervaring in deze klasse, de groei als team op voetballend gebied en als individu was de verwachting voor de 2e klasse hoog.
Helaas werden de eerste 2 wedstrijden (onterecht) verloren en dus was het vertrouwen tot een minimum gedaald. Onnodig maar verleiden blijf verliezen terecht of onterecht. Gelukkig is er elke week weer een nieuwe kans, resultaten uit het verleden tellen niet meer. Het enige wat dan nog telt is de wedstrijd van die dag.
De eerste helft was het voetballend op momenten in orde maar vaker onnauwkeurig en verloren we heel veel duels. Het was slap maar we creëerden in een gelijkopgaande wedstrijd wel enkele kansen, werd ons een zuivere penalty onthouden en leek het een bloedeloze 0-0 te worden bij rust.
In blessuretijd was het Woudrichem uit een vrije trap dat wederom alerter en sterker was voor de goal en op 1-0 kwam. Was het weer zo’n dag? In dezelfde blessuretijd mocht Gameren een corner nemen welke weergaloos vanuit de lucht met binnenkant voet door Julian in de goal geknald werd. De keeper heeft de bal nooit gezien. Gelukkig met 1-1 de rust in maar voor beide trainers werk aan de winkel.
In de rust was het blijkbaar nodig om orde op zaken te stellen. Want na rust was het GVV’63 wat het spel kon bepalen, kansjes kreeg maar pas 20 minuten voor tijd niet geheel onverdiend (althans op basis van de 2e helft) de 2-1 mocht maken. Frommel goal of niet, wanneer die het net raakt telt die. Zover ik weet was het Ludwig die nog snel zijn punt tegen de bal kon zetten voordat Colin weer eens kon scoren. Juist omdat we even vergeten waren hoe het was om te winnen maar zo graag vandaag wilden winnen. Sloop angst in de ploeg we liepen achteruit en gaven zo de tegenstander de ruimte, het vertrouwen en dus het initiatief. 10 minuten voor tijd leek het een gelijkspel te worden want Woudrichem maakte de 2-2.
Moe gestreden, conditioneel op het randje lukte het de Gamerse 11 door strijdlust toch nog om de wedstrijd te kantelen. Goed vooruit verdedigen van Joost, man passeren en zo Julian in staat stellen de 3-2 te maken. De rest van de wedstrijd zijn we niet meer in de problemen geweest al duren de laatste minuten altijd langer dan je hoopt. De opluchting was groot toen de scheidsrechter de wedstrijd beëindigde. De ontlading van het hele team was alleszeggend. We kunnen nog winnen!
De 3 punten geven natuurlijk een boost aan zelfvertrouwen. Maar als trainer zie ik dat er wekelijks goed getraind wordt en dat we nog steeds progressie boeken. Dit telt misschien wel meer dan een overwinning. Geniet even van de 3 punten maar laat ik duidelijk zijn als trainer is er geen moment een reden geweest om niet in jullie te geloven. Geloof nu weer eens in jezelf en in je eigen kunnen. Combineer dit met strijd en de echte wil om te winnen en dan gaan er nog voldoende punten volgen. Goed weekend