Het is zover eindelijk echt voetballen. Een team met grotendeels JO12 spelers en sinds kort enkele spelers die in de Jo13 horen te spelen gaan we naar het grote veld. Spannend die nieuwe regels, de grote goals en de grote afstand tussen deze goals. Spannend voor de spelers, trainers en voor de ouders die af en toe een wedstrijd moeten vlaggen.
In de kleedkamer was het muisstil tijdens de bespreking, licht gespannen kopjes want niemand wist echt wa…t er ons te wachten stond. Er veranderd dan ook wel heel veel, behalve dat er nog steeds een veld is, 2 doelen een bal en zoals Johan zei; “je moet nog steeds er 1 meer scoren dan je tegenstander om te winnen”. Dat is dan precies wat de spelers mee hebben gekregen. Maak plezier en voetballen kunnen we al dus ook op een groot veld.
De eerst 10 minuten waren van beide kanten wat onwennig en het was BZC’14 dat de eerste kansen kreeg maar niet wist te scoren. Langzaam maar zeker groeide het vertrouwen en speelden wij meer en meer op de helft van de tegenstander. We lieten de bal het werk doen, verplaatste het spel van links naar rechts of visa versa, maakten driehoekjes en creëerde kleine kansjes vanuit een sterk spelend middenveld.
We bouwden op van achteruit en trapte zelden de bal zomaar naar voren. Kortom wel speelden ECHT voetbal. Het was dan ook dik verdiend dat Sam de 1e goal kon maken (al was het niet de beste redding van de keeper). De kansen bleven komen, werden soms nog gemist maar het was Thijmen die de 0-2 maakte. Het voetballen werd nog iets beter en ook de 0-3 was een feit door Sam. Ongelukkig viel de 1-3 volgens Yari door de zon die hem op het verkeerde moment verblindde.
Kopjes bleven strak en vol vertrouwen en voor rust was het nog 1-4 door Sam die meermaals mooi werd weggestuurd in de steeds groter wordende ruimtes. Complimenten in de rust en vol goede moet en zin begonnen we aan de 2e helft. Toch weer even onwennig en iets te gemakzuchtig was het BZC’14 die 2-4 liet aantekenen.
Vermoeidheid nam toe maar wilskracht zeker niet af en de score werd uitgebreid door Mo 2-5 en een gescoorde penalty van Yannick 2-6. Gelukkig mocht de penalty wel in 2 keer van de scheidsrechter. BZC’14 wilde nog wel maar kon net als wij verder in de wedstrijd geen potten meer breken. De welbekende koek was bij beide partijen op. 2-6 de eerste overwinning op een groot veld was een feit.
Wanneer dit de basis is na 1 wedstrijd, we nu al op deze manier durven en kunnen voetballen is er maar 1 conclusies voor een trainer. We zijn op de goede weg, de trainingen hebben effect, de jongens en meiden zijn nog steeds even leergierig ook de nieuwe en er staat nog steeds een ECHT team. Alle reden dus om trots te zijn. Nu maar hopen dat er rondom de wedstrijden, buiten het veld en bij de ouders een team komt te staan. We hebben meer dan ooit iedereen nodig want vele handen maken licht werk en houden het werk ook leuk.